قدرت ضمیر ناخودآگاه و سایکوکینزی علت ارواح آشوبگر؟

از قرن نوزدهم اعتقاد بر این بود که فعالیت ارواح آشوبگر درواقع نوعی غیرداوطلبانه از پدیده روانی و سایکوکینز است که فردی زنده عامل آن می باشد. به عبارت دیگر افکار ناخودآگاه را علت این آشفتگی ها میدانستند.

بعدها بروز فعالت های مربوط به ارواح آشوبگر را تنش های جنسی و بلوغی در کودکان سنین بالاتر و نوجوانان نسبت دادند.

اما این توضیح دهنده تمامی جوانب مساله نیست.

در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ متخصصان اینگونه اظهار کردند که ارواح آشوبگر حاصل فرافکنی احساسات و هیجانات سرکوب شده نظیر دشمنی خشم یا رنج هستند. در واقع پژوهش هایی که در طی دهه ۱۹۶۰ میلادی انجام شد به ظاهر موید این نظریه بود.

ویلیام جی رول مدیر برنامه بنیاد تحقیقات روحی واقع در دورهام از ایالت کارولینای شمالی امریکا گزارش های مکتوبی را درباره ۱۱۶ مورد وقوع اختلالات مربوط به ارواح آشوبگر از ۴ کشور دنیا فراهم آورد.

او از روی این گزارشات متوجه شد که فعالیت های مذکور به هنگام حضور فردی خاص به طور مکرر به وقوع پیوسته اند و این مطلب دلالت بر این داشت که احتمالا اختلالات مذکور حاصل برونفکنی ناهماهنگی های ضمیر ناخودآگاه یک نفر بوده اند.

وی دریافت که بسیاری از این اشخاص محوری، احساس عمیقی از خشم یا تنش داشته اند و تعداد زیادی هم از عدم تعادل جسمی و ذهنی، فوبیا، واکنش های دلشوره ای، جنون، هیستری و حتی اسکیزوفرنی رنج میبرده اند.

این مطلب او را به این نتیجه گیری رساند که مشکلات ذهنی این افراد توسط نوعی ارتباط تله پاتی در اشیای پیرامون بروز پیدا میکند.

با این حال نظریه فوق نیز قادر به شرح تمامی موارد مربوط به فعالیت ارواح آشوبگر در جهان نیست.

یان استیونسن روانپزشک و فراروان شناسی که با کودکان دارای خاطراتی از گذشته کار کرده است بر این مطلب تاکید می ورزد که شاید یک احتمال نادیده گرفته شده باشد و آن اینکه ارواح آشوبگر واقعا وجود دارند و روح مردگان هستند.

این واقعیت که کارهای مرسوم به جن گیری در زمینه خارج ساختن بسیاریر از ارواح آشوبگر موثر واقع شده نشان میدهد که نمیتوان احساسات و هیجانات فردی را به عنوان علت اصلی در نظر گرفت.

منبع: کتاب جهان شگفت انگیز ارواح و پدیده های بی توضیح