بررسی پدیده عکاسی با قدرت ذهن

حدودا صد سال پیش که دوربین های دیجیتالی هنوز ساخته نشده بودن، پدیده ای ماورایی مطرح شد به نام عکاسی با قدرت ذهن.

لینک ویدیوی عکاسی ذهنی

برخی از افراد روی فیلم‌های عکاسی یا روی دوربین‌های عکاسی تمرکز میکردن و عکسی رو ایجاد میکردن.

اکثر اوقات، تصاویری که ایجاد میشدند، نامفهوم یا بی‌کیفیت بودن ولی گاهی هم جزئیات داشتن.

یکی از معروف ترین این افراد، فردی به نام تِد سِریوس Ted Seriosبود.

او به عنوان یکی از مشهورترین افرادِ سایکیک شناخته میشد.

این فرد در سال ۱۹۱۸ در امریکا متولد شد و پدرش یه یونانی بود که رستوران داشت.

تِد تا سال ۱۹۶۳ دائما مست و اغلب بی کار بود.

تا اینکه یه روز به صورت اتفاقی با یه روانشناس آشنا شد و زندگیش کلا تغییر کرد.

روانشناس که به موضوعات ماورایی هم علاقمند بود، متوجه شد تِد قدرت فراروانی داره.

تِد شخصیت نارَسی داشت و از نظر ذهنی نرمال نبود. به همین خاطر مورد توجه روانشناس قرار گرفت و اون میخواست کمکش کنه تا رفتارهاش بهتر بشه اما یه روز به صورت اتفاقی متوجه شد که عصبانیت و خشم تِد باعث شد لیوانی بشکنه.

روانشناس که تازه در مورد پدیده‌ای نوظهور به نام عکاسی ذهنی شنیده بود، تصمیم گرفت این پدیده رو با تِد امتحان کنه. بنابراین ازش خواست روی دوربین عکاسی تمرکز کنه و همزمان به تصویری هم فکر کنه.

باورکردنی نبود. تِد تونست عکس کمرنگی روی فیلم عکاسی ایجاد کنه.

روانشناس، سه سال روی تِد کار کرد و مدعی شد که اون میتونه با خیره شدن به داخل دوربین عکاسی، هر عکسی با هر موضوع درخواستی، ایجاد کنه.

افراد زیادی از جمله دانشمندان به این موضوع علاقمند شدن و خواستن تا از نزدیک شاهد کار این شخص باشن.

تِد موفق شد در حضور شاهدان معروف و مطمئن، در شرایط مختلف، صدها تصویر از مردم، طبیعت، سلاح ها و وسایل نقلیه ایجاد کنه. و این کار براش تبدیل به درآمد شد. در سال های نمایش و مکان های عمومی برای مردم علاقمند این کارو انجام میداد و پولی هم دریافت میکرد.

این پدیده در روزنامه های اون زمان بازتاب پیدا کرد و برخی از افراد شکاک برای بررسی اصالت کارِ تِد، آزمون هایی رو طراحی کردن.

یکی از این آزمون ها این بود که تد رو داخل یه میدان مغناطیسی قوی قرار میدادن و بعدش قفس فارادِی رو داخل میدان مغناطیسی میذاشتن و از تد میخواستن داخل این قفس عکس های ذهنی رو تولید کنه.

در چنین شرایطی دیگه امکان نداشت که بشه از راه دور با استفاده از وسیله ای خاص، روی فیلم عکاسی تاثیر گذاشت.

تد در این شرایط هم موفق شد.

یه بار اونو داخل اتاقک مخصوصی با دیوارهای فولادی به ضخامت ۱۳ سانتی متر، قرار دادند و باز هم موفق شد و هیچ چیز غیرعادی یا حقه ای کشف نشد.

افراد شکاک، از حسگرهای مختلفی استفاده کردن تا ببینن آیا امواجی در این کار دخیله یا نه، اما امواجی رو کشف نکردن.

تِد در حین انجام این عمل، معمولا به تمرکز شدید میرسید و حالت انقباض و خشم در چهره‌ش نمایان میشد.

گاهی دست و پاهاش میلرزید و بعد از اتمام کار، مثل کسی که فلج باشه روی زمین می افتاد و گاهی هم دچار تشنج میشد.

روانکاوها میگفتن که شخصیتش کامل رشد نکرده و از نظر ذهنی مشکلاتی داره. در واقع با افراد عادی فرق میکرد و شبیه بچه ها رفتار میکرد.

جالبه بدونین در بسیاری از تحقیقات، پژوهشگران ارتباطی بین سایکوکینزی و رفتار کودکانه پیدا کردن و افرادی که خیلی جدی و بزرگسالانه هستن، معمولا چنین توانایی ندارن.

نقدها و منتقدان عکاسی ذهنی

در صد سال اخیر، معدود افراد دیگه‌ای هم بودن که عکاسی با قدرت ذهن رو انجام میدادن ولی به اندازه تِد مشهور نشدن.

بعد از اختراع دوربین‌های دیجیتال، این پدیده تقریبا از بین رفت، چون میگفتن فقط روی فیلم عکاسی که به امواج و نور حساسه میشه این کارو انجام داد.

هنوز هم نقدهایی به این پدیده وارده و فیلم چراغ‌های قرمز اشاره‌ای به این پدیده کرده و سعی کرده اونو رد کنه. اگه دوست داشتین میتونین این فیلمو تماشا کنین.

نظرتون در مورد موضوعی که در این ویدیو مطرح شد چیه و به نظرتون آیا شدنیه یا نه؟